Her insanın hikayesi anne babasının tanışma, evlenme ve sonra anne karnına düşüş hikayesiyle başlar. Annenin karnındayken, çocuk annenin yaşadığı acı tatlı her deneyimi oda yaşar. Araştırmalarda, annenin stresli yaşam olaylarına karşı verdiği tepkilerin (ağlama, öfke nöbetleri, panik atak gibi) çocuğa anne karnında davranışsal tepki olarak öğrendiği, deneyimlediğini göstermiştir. Bu yüzden, Bebek terapilerinin ilk seansı anne-babadan evlendiklerinin ilk gününden başlayarak hikaye dinlenir. Gebelik sonrası zor doğumlarda anneler çocuklarını yeterince kabul etmek istemeyebiliyor da bu zor deneyim karşısındaçocuğu kabul etsede sarılamıyor ya da ona keyifle bakamayabiliyor. Bu durumlar sonrasında bebekte bazı davranış sorunları baş gösteriyor.
Ne zaman bebeğin terapiye getirilmelidir?
- Bebek kolik ve ağlama krizleri çok yoğun geçiyor, ancak hastanede sakinleştirici verilerek susturuluyorsa
- Anne-baba çocuğu nasıl sakinleştirmesi gerektiğini keşfedememişse
- Çocuk asla susturulamıyor, rahatlatılamıyor, ona yeterince iyi bakım verilemiyorsa
- Bebek uykularından çığlıklar atarak uyandırılıyorsa,
- Gece terörü olduğu bir uzman tarafından söylendiyse ya da anne-baba ya da bakım veren çocukta gece terörü gözlemelediyse,
- Beben öfke nöbeti geçiriyorsa,
- Bebek uyku problemi yaşıyorsa
Ayrıca anne ya da bakım veren kişi;
- Bebeği düşündüğünde ona bakmak istemiyorsa,
- Bebeğe bakmak zor geliyorsa,
- Yataktan kalkmak istemiyor, hayattan keyif almıyorsa
- Bakım veren ağlama krizi, öfke krizi, panik durumlar yaşıyorsa bebek ve bakımverenle beraber terapi uygulanır.