Karşıt olma karşıt gelme bozukluğu çocuğun sık sık büyüklerine hiddetlenmesi, alıngan ve çabuk küsmesi, büyüklerine karşı gelmesi ve bir büyüğün otoritesini tanımakta zorlanması olarak bilinmektedir. Bu tür çocukların öncelikle Çocuk ve Ergen Psikiyatrisinden Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu ile beraber olup olmadığı hakkında tanı almaları önemlidir. Doktorunda yönlendirmesiyle biz psikologlar bazı çalışmalar yaparız.
Bu tür çocukların oral dönem yani 0-2 yaşında ve ardından gelen anal dönemde 2-4 yaşında zorluk yaşamadıkları fakat 3.5 yaş sonrası odüpal dönemde belirgin zorluk yaşamaya başladığı bilinmektedir. 6 ve 8 yaş arasında karşıt olma karşıt gelme bozukluğu en üst seviyede olabilir ve çoğu aile bu zaman başvuru yaptığı gözlenmektedir.
Bu tür çocuklara sınır ve kural koymak zordur. Kurallara ve sınırlara zor adapte olur ve sonuçta uygulayamaz, hızla kavga çıkarabilirler. Saldırganlaşabilir ve karşısındaki yetişkinin tölerasyon seviyesini zorlayabilirler. Hayat kalitesini oldukça zorlayan dönemler olabilir.
Bu çocukların karşısındaki bireylerin mimiklerini okuyamadığı, iletişim becerilerinde zorluk yaşadığı bilinmekte bu yüzden anne-babasını kızdıracağını fark etmediği ya da davranışın sonucunun nereye gidebileceğini bilmediği fark edilmektedir. Çocuklarla duygu ragülasyonu, iletişim becerileri ve stabil kalma çalışmaları yapılmaktadır.
Öte yandan , anne babaya evde nelere kural koyulmasının çocuk için yararlı olmayacağı ya da nelerin kurallar için önemli olacağı anne-baba görüşmesinde muhakkak konuşulmaktadır. Bu tür çocukların gelişmesi için aile çalışmalarının önemi büyüktür. Psikoeğitim bu tür konuda en önemli ayaktır.
Bilinmelidir ki, her çocuk gelişmesi gereken bir yanla büyür. Her çocuğun gelişimi bir diğerinden farklı ve kendine özgüdür. Her çocuğun olumlu yanları vardır ve buna ek olarak olumsuz yanları da mevcuttur. Karşıt gelme bozukluğu aileler için oldukça zorlayıcıdır fakat çocuğun olumlu bir özelliğinden tutarak çocuğu o alandan büyütmek aileyi de çocuğu da rahatlatabilir.
Karşıt gelme bozukluğundaki ailelerde daha çok ebeveyn tükenmişliği görülmektedir. Anne babaların yardım alması, dönüşümlü dinlenmesi, rahat sakinlemiş bir halde çocukla ilgilenmesi oldukça önemlidir.
Bu tür çocukların eğer yeterince destek alınmazsa büyüğünde antisosyal kişilik bozukluğuna gidebileceği düşünülmektedir. Çünkü küçük yaşta okula ve eve adapte olamayan çocuk büyüdüğünde de toplama adapte olmakta zorlanabilir.